Όλοι έχουμε δει τις φωτογραφίες δημοσίων προσώπων όπως η Jocelyn Wildenstein και ο Michael Jackson σε σχέση με την υπερβολική πλαστική χειρουργική. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που χρησιμοποιούνται ως παραδείγματα γιατί υποτίθεται ότι χρειαζόμαστε όρια στον τομέα της αισθητικής χειρουργικής.
Τα παραμορφωμένα πρόσωπά τους, που καταστράφηκαν από τη ματαιοδοξία και τον εξαναγκασμό να κοιτάξουν με έναν συγκεκριμένο τρόπο, είναι εκεί για να μας υπενθυμίζουν σε όλους τους κινδύνους των υπερβολικών αλλοιώσεων.
Θα έπρεπε όμως μερικά άτομα να μην έχουν κρίση όταν πρόκειται για το σώμα τους να αντανακλούν την κοινωνία στο σύνολό της; Πρέπει οι αποφάσεις τους να λογοδοτήσουν από τον υπόλοιπο πληθυσμό;
Πού εντάσσεται η προσωπική ευθύνη;
Υπάρχουν πολλοί γιατροί και μέλη του κοινού που πιστεύουν ότι πρέπει να επιβληθούν νομικά όρια στον τομέα της πλαστικής χειρουργικής. Ότι ένας αυθαίρετος αριθμός πρέπει να γραφτεί στα ιατρικά βιβλία, έτσι ώστε οι άνθρωποι να μην έχουν την ευκαιρία να υπερβούν τη θάλασσα στο τσίμπημα και το τσίμπημα.
Τι νούμερο όμως θα επιλέξουν; Πώς ξέρουν πού βρίσκεται αυτή η μαγική γραμμή που θα κάνει την υγεία και την εμφάνιση κάποιου να υποβαθμιστεί λόγω των αισθητικών επεμβάσεων; Και πρέπει να επιτρέψουμε σε αυτούς τους ανθρώπους να μας υπαγορεύουν τι μπορούμε και τι δεν μπορούμε να κάνουμε με το σώμα μας;
Θέματα Σώματος
Το σώμα μας είναι μοναδικό στο σχεδιασμό και ανταποκρίνεται σε εξωτερικούς παράγοντες με διαφορετικούς τρόπους. Για παράδειγμα:
Μερικοί άνθρωποι παλεύουν με το βάρος και πρέπει να προσέχουν ό,τι τρώνε, ενώ άλλοι μπορεί να το παρακάνουν σε τακτική βάση και να μην εμφανίσουν ποτέ αρνητικές παρενέργειες από αυτό το είδος κατανάλωσης.
Φυσικά υπάρχουν και άνθρωποι που επιλέγουν να το παρακάνουν παρόλο που οι συνέπειες της κακής διατροφής είναι σαφώς επιζήμιες για την υγεία τους.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να επιβάλουμε όρια στα τρόφιμα επειδή υπάρχουν άνθρωποι που επιλέγουν να αγνοήσουν τη δική τους ασφάλεια;
Η πραγματικότητα είναι ότι τα σώματά μας πρέπει να αντιμετωπίζονται ως μεμονωμένες οντότητες που είναι. Οι αποφάσεις σχετικά με το τι μπορούν και τι δεν μπορούν να αντέξουν οι φιγούρες μας πρέπει να προέρχονται από μια συζήτηση μεταξύ του εμπλεκόμενου ατόμου και του γιατρού προσωπικής φροντίδας.
Ακριβώς όπως με πολλά άλλα πράγματα στη ζωή, δεν υπάρχει κανένας σκληρός και γρήγορος κανόνας για να καθορίσει πόση αισθητική επέμβαση μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιος. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να κάνουν δέκα επεμβάσεις και να μην δείχνουν ποτέ αρνητικά σημάδια ότι είχαν κάνει δουλειά. Θα έπρεπε αυτό το άτομο να είναι περιορισμένο στην επιλογή του επειδή το σώμα κάποιου άλλου δεν αντέχει το ίδιο;
Προσωπική ελευθερία
Ένα από τα σπουδαιότερα πράγματα για τη ζωή σε ένα δημοκρατικό έθνος είναι η προσωπική ελευθερία να κάνουμε επιλογές με βάση τα προσωπικά μας συστήματα πεποιθήσεων. Αυτό σημαίνει ότι όλοι κάνουν υπεύθυνες επιλογές συνέχεια; Φυσικά και όχι. Αλλά η ελευθερία επιλογής είναι σημαντικό πράγμα. Θέλετε πραγματικά οι κυβερνήσεις να υπαγορεύουν τι θεωρούν αποδεκτό για το σώμα σας;
Αν κάποιος όπως η Jocelyn Wildenstein θέλει να ξοδέψει 4 εκατομμύρια δολάρια σε πλαστικές επεμβάσεις για να μοιάζει με γάτα, τότε γιατί να μην το κάνει; Είναι το σώμα της και τα χρήματά της. Κανείς άλλος δεν χρειάζεται να κοιτάξει στον καθρέφτη και να δει το πρόσωπό της, οπότε γιατί να κρίνουμε;
Υπάρχουν πολλά στατιστικά στοιχεία σε αυτόν τον κόσμο που οι άνθρωποι μπορούν να πετάξουν για να δικαιολογήσουν τους περιορισμούς σε οτιδήποτε επιλέξουμε να κάνουμε. Υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι που θέλουν πάντα να επιβάλλουν περιορισμούς με βάση προσωπικές προκαταλήψεις ή ηθικές κρίσεις.
Το γεγονός είναι ότι όταν πρόκειται για αισθητική χειρουργική μιλάμε για το σώμα μας. Πολλοί άνθρωποι βιώνουν βαθιά θετικά αποτελέσματα και μια ριζική αλλαγή στην αυτοεκτίμηση αφού υποβληθούν Αισθητική Χειρουργική Είναι μια βαθιά προσωπική επιλογή και πρέπει να παραμείνει προσωπική.
Οι συζητήσεις σχετικά με τις αισθητικές επεμβάσεις πρέπει σαφώς να παραμένουν στο ιατρείο.